گفتگو

گفتگوی هفت پرده، نامه ی فرهنگ دانشگاه صنعتی اصفهان

با فرهاد کشوری

کارنامه : شب طولانی موسی/ و ...

*شما چطور وارد داستان می شوید؟ یعنی چه اتفاقی می افتد که تصمیم به نوشتن می گیرید؟

- نمی توانم خیلی مشخص بگویم. ولی شاید بشود گفت نوشتن من بیشتر عاطفی و احساسی  هست. حساسیت من به محیط اطراف باعث شد که به داستان رو بیاورم، یعنی یک احساس و عاطفه نسبت به محیط اطراف خودم.

بوی خوش آویشن

بوی خوش آویشن 

گفت وگوی زاون قوکاسیان و برهان الدین حسینی با فرهاد کشوری

  «فرهاد کشوری» نویسنده یی است که بی سروصدا و آرام و پیگیر، به کارش ادامه می دهد و از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۴ پنج اثر از او منتشر شده؛ «بوی خوش آویشن» (۱۳۷۲، مجموعه داستان، نشر فردا)، «دایره ها» (۱۳۸۲، مجموعه سه داستان، نشر دورود)، «شب طولانی موسا»(۱۳۸۲، رمان، انتشارات ققنوس)، «گره کور» (۱۳۸۳، مجموعه داستان، انتشارات ققنوس)، «کی ما را داد به باخت» (۱۳۸۴، رمان، انتشارات نیلوفر)، که این آخری در سال ۱۳۷۴ نوشته شده. من «فرهاد کشوری» را نه از نزدیک که از «بوی خوش آویشن» می شناسم و دیرزمانی است که از «شب طولانی موسا» تا «کی ما را داد به باخت» درصدد آن بودم از نزدیک ببینمش. به برکت وجود آقای «محمدرضا شیروانی» شاعر و فرهنگ نویس، او را یافتم و در خانه «زاون قوکاسیان» ملاقات کردم؛ همانی بود که تصویرش را از «بوی خوش آویشن» تا «کی ما را داد به باخت» در ذهن ساخته بودم. مردی آرام و صبور از پس سال ها آوارگی، با چهره یی گداخته از سردی و گرمی روزگار. آنچه در زیر می آید، گفت و شنودی است که با او داشتیم و او مهربانانه پرسش های ما را پاسخ گفت. «هر کجا هست خدا یار و نگهدارش باد.»

رویاهای هدر شده ما و پدرانمان (گفتگوی رضا قنبری با فرهاد کشوری )

رویاهای هدر شده ما و پدرانمان

گفتگوی رضا قنبری با فرهاد کشوری 

او فقط شبیه خودش است! مردی با جهانی پرآشوب در ذهنش که فقط هنگامی که آرامشی موقت پیدا می‌کند می‌نویسد. نویسنده‌ای که بیش از حد صمیمی، مهربان و حساس است. و ساکت و ناشناس در حاشیه اصفهان به سفر کلمات می‌رود. همه چیز از خواندن کتاب «شب طولانی موسا» شروع شد و پس از آن «کی ما را داد به باخت» که در  سال جاری کاندیدای چند جایزه ادبی بوده و موفقیت‌هایی را به دست آورده است. این گفتگو ره‌اورد سفر به اصفهان است. به بهانه‌ی انتشار کتاب خوب و خواندنی  

«کی ما را داد به باخت؟»