lشماره ی 55 زنده رود

پنجاه و پنجمین شماره ی فصلنامه ی زنده رود منتشر شد

پنجاه و پنجمین شماره ی زنده منتشر شد. در بخش داستان ایرانی، داستان های نیشابور بود یا اصفهان؟ از محمد رحیم اخوت، لالی از داریوش احمدی، شب یحیا از نسیبه فضل الهی، جرم گیری از علی رحمانی قناویزباف، تا وقتش برسد از طیبه گوهری و «   » از مریم مجنون را می خوانیم. در بخش مقاله، بلند خوانی از سوزان سونتاگ ترجمه ی احمد اخوت، رمان نویس کیست از میلان کوندرا، ترجمه ی بهرام فرهنگ، دیدگاه های آدونیس در یکی از مهم ترین کتاب های او، از مُنَح خوری، ترجمه ی محمد جواهرکلام، زلفابی از محمدعلی موسوی فریدنی، چاه بیژن از مهری بهرامی و یادداشتی بر نمایشنامه ی «گودنشینان آلتونا» از حسین سلیمانی را می خوانیم. شعرهای این شماره عبارتند از تصویری از آخر زمان از کارولینه فون گوندر- رُدِ ترجمه ی محمود حداد، کاش از منصور اوجی، دوشعر از مجید نفیسی، بیلیاردباز از حسین مزاجی، دوشعر از حسام الدین نبوی نژاد، سه شعر از احمد نامداریان، سه شعر از منصور ململی، دوشعر از یونس گرامی و سه شعر از سعید اسکندری. در بخش تاریخ و خاطره، آلمانی ها در اصفهان از علی حمامی و چهره ی کار از فاتو دیوم ترحمه افتخار نبوی نژاد به چاپ رسیده است. نقدها عبارتند از آزار مراق از محمد رحیم اخوت و موندو: «شازده کوچولویی در لایه های مرزی» از زهره روحی و کتاب های رسیده از حسا الدین نبوی نژاد.