شعر

اولین عکس هیتلر

ویسواوا شیمبورسکا

ترجمه ی ایوُنا نویسکا- علیرضا دولتشاهی

الهی، این نی نی کوچولو پیرهن پوش کیه؟

این آدولف کوچولوست، پسر خانم و آقای هیتلر

شاید که در حقوق دکتر شود

یا خوانندهء تنور اپرای وین

این دست کوچیک مال کیه؟

این گوش وُ چشم، این دماغِ کوچیکِ کیه؟

این شکم پر شیر؟

چاپچی یا پزشک؟ تاجر یا کشیش؟ هنوز معلوم نیست

این پاهای کوچیک بامزه

به کجا خواهند رسید، به کجا

به باغچه ای یا مدرسه ای؟ اداره ای؟

به ازدواج با دختر شهرداری؟ شاید

نی نی کوچولو، نازنازی، ملوسک!

سال ها پیش وقتی به دنیا می آمد

ساعت سعد بود وُ

آفتاب بهاری

شمعدانیِ عطری در پنجره

نوای ارگ دستی تو کوچه

فال خجسته ای در زرورق صورتی

درست پیش از زایمان، خواب مادر:

آدم کبوتری در خواب می بیند- خبر خوش

و آن را به دست بگیرد- تو راهی اش دیگه می آد

تق تق، کیه؟

قلبک آدولف کوچولوست که می تپد دیگر

پستانک و قنداق، پیش بند و زنگوله

شکر خدا، گوش شیطان کر،

پسر سالمه،

بزنم به تخته!

شکل پدر و مادرشه، مثل بچه گربه ای تو سبد

آخ آخ نکنه گریه کنی حالا

عکاس زیر پارچهء سیاه،

ترق ترق عکس می گیرد

عکاسی کلینگر، گراین اشتراسه، براونو

و براونو شهر کوچکی ست وُ آبرومند

با شرکت های معتبر و همسایگانی مهربان

با بوی کیک و صابون رخت شویی

پارس سگ و صدای پای تقدیر به گوش نمی آید

دبیر تاریخ یقهء خود را گشود وُ

خمیازه ای کشید،

وقت تصحیح اوراق شاگردان

از کتابِ عکسی از یازده سپتامبر، از ویسواوا شیمبورسکا، ترجمه ی ایوُنا نوویسکا- علیرضا دولتشاهی، انتشارات بال، 1383 ، چاپ دوم، ص 92، 93 و 94