درگذشت گابریل گارسیا مارکز

درگذشت گابریل گارسیا مارکز

فرهاد کشوری

گابریل گارسیا مارکز نویسنده ی تاثیرگذار و جریان ساز و برنده ی جایزه ی نوبل در سن 87 سالگی درگذشت. در میراث ادبی او آثاری چون صد سال تنهایی،  توفان برگ، گزارش یک مرگ، ژنرال در هزارتوی خود، پاییز پدرسالار، عشق در سال وبا، ساعت شوم، خاطره ی دلبرکان غمگین من و... یاد اورا در میان علاقمندان ادبیات داستانی زنده نگهمیدارد. آثار مارکز را مترجمانی چون بهمن فرزانه، احمد گلشیری، لیلی گلستان، کاوه میرعباسی، هوشنگ اسدی و... ترجمه کرده اند. مارکز رمان را که با دن کیشوت آغاز و میراث اروپا بود و بعد به آمریکا رفت، به یک کشور جهان سومی(کلمبیا) برد. پیش از مارکز از نویسندگان کشورهای آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین گاهی آثاری به چاپ می رسید که مورد توجه قرار می گرفت، اما صد سال تنهایی اثری بود که جهان ادبیات داستانی را تکان داد. حسن رمان و داستان این است که برای نوشتن آن ها نیازی به مدرک و گواهی و اجازه و تایید کسی نیست. هرکس در هرکجای این جهان حس کرد چیزی برای نوشتن دارد دست به قلم می برد و می نویسد. رمان زاده ی نیاز به دموکراسی است. همیشه کسانی هستند که آماده اند بر هر چیز خوب و امید بخشی شیون و زاری کنند. همان ها مرگ رمان را اعلام کرده بودند و می خواستند برای آن ختم بگیرند که مارکز آس صد سال تنهایی را رو کرد. سوگوارانِ بی حوصله بساطشان را جمع کردند تا روزگاری دیگر.

صد سال تنهایی رمانی جهانی و بومی است. یکی از محاسن شاهکارهای ادبی جهان این است که بومی اند و رنگ و بوی سرزمین نویسنده را دارند. مارکز همانطور که خودش گفت از فاکنر و وولف و به خصوص مسخ کافکا تاثیر گرفت. اما رمان خودش را نوشت. رمانی که فقط آمریکای لاتین می تواند زادگاهش باشد. هرچند مارکز مرد اما میراث ادبی او با ماست و رمان هنوز زنده است.